اخلاقيات را خيلي مواظبت کنيد, خانواده‌تان را خيلي مواظبت کنيد، به خودتان اجازه ندهيد که به هر دليلي از همسرتان، از فرزندتان، از پدر و مادرتان، ناراحت شويد، چه برسد به اينکه اهانت کنيد

دشمن در سرزمين‌مان است، در رأس شيطنتهايي که مي‌کند، اختلاف بين زن و شوهر است, ناجوري بين زن و شوهر است. فکر کنيد که عراق دارد به شما حمله مي‌کند، ما در اين صورت چکار مي‌کرديم؟ مي‌آمديم جلوي نيروهاي عراقي، چند نوع خاکريز مي‌زديم و حتي به يک نوع خاکريز هم اکتفاء نمي کرديم. ما بياييم در مقابل دشمن چند نوع خاکريز بزنيم: (خاکريز اول محبت باشد، تا مي‌توانيد در خانواده محبت تزريق کنيد، تا مي‌توانيد اعتماد همسرتان را به خودتان جلب کنيد، تا مي‌توانيد خانواده را با محبت مستحکم کنيد، ديوارهاي قلعه خانواده را با محبت مستحکم کنيد، مرتب ايراد نگيريد، مدام ضعفهاي همسر را به رخش نکشيد، مرتب نگوييد تو اينجا اين کار را کردي تو آنجا آن کار را کردي، تو چنين هستي، تو چنان هستي، الان زمان اين چيزها نيست ما دشمن داريم. ( خاکريز دوم: اخلاقيات باشد، يعني زماني که شما سعي کردي محبت را تزريق کني و خودت را در اين ماجرا موفق مي‌بيني، بيا خاکريز دوم را بزن، تا خاکريز اول تمام نشده سراغ خاکريز دوم نيا، پيوسته محبت تزريق کن، محبت، محبت، محبت بعد به حد قابل قبول که رسيد بيا خاکريز دوم را بزن، اخلاقيات و تقوائيات. تا مي‌تواني اخلاقيات تزريق کن، تا مي‌تواني تقوائيات تزريق کن، نه اينکه مرتب به همسرت ايراد بگيري که تو چرا تقوا نداري؟ تو چرا اخلاق نداري؟ نه، روش اين نيست، شما بيا تقوا بورز، شما بيا با عملت تقوا ياد بده، شما بيا با عملت اخلاق ياد بده، تا مي‌تواني اين کار را انجام بده، اين خاکريز دوم را بزن و محکمش کن، يک خاکريز قطور که اگر بر فرض محال دشمن توانست از خاکريز اول عبور کند پشت خاکريز دوم زمين‌گير شود. و سپس در صورتي که توانستي خاکريز دوم را محکم بنا کني، نفوذ ناپذير شود، آن موقع بيا خاکريز سوم را بزن. ( خاکريز سوم معارف است..... اين‌طور نباشيد که بگوييد من مي‌خواهم پايه زندگي‌ام بر معارف باشد پس بيا از الان بنشين روزي يک جلد تفسير الميزان را بخوان وگرنه به چهار ميخت مي‌کشم، نه اينطور نباشيد، اين زندگي، زندگي نمي‌شود. اول محبت، محبت، محبت، محبت. چه زن در قبال شوهر چه شوهر در قبال زن، اين را مواظبت کنيد. همسر شما به شما اعتماد کند، از شما نترسد، در مشکلات به شما پناه بياورد، محبت کنيد، با محبت دل همسرتان را بدست بياوريد، سپس خاکريز اخلاقيات، صفاتي داشته باشيد که در شدائد همسر شما به شما پناه بياورد، نه اينکه بگويد بگذار دردم در خودم باشد، بروم به اين بگويم اين هم نمي‌تواند تحمل بکند دوتا فرياد سرم مي‌کشد و دردم چند برابر مي‌شود، بگذار بسوزيم و بسازيم بهتر از اين هست که به همسرم بگويم، اينطور نباشيد. حليم باشيد، نه حليم خوردني. حليم باشيد يعني خيلي صبور باشيد اگر همسرتان آمد دردهايش را به شما گفت، شما را سنگ صبور بيابد، اگر دوستانتان خانواده يا ديگران و اين و آن آمدند، صد نفر آمدند دردشان را به شما گفتند، دريا باشيد، پر نشويد، تمام نشويد. انواع صفات مثبت را و بخصوص صفات مهدوي(عج) را در خودتان احياء کنيد.....ما بايد اين کار را کنيم، اين رفتار را نه تنها در قبال خانواده تان بلکه حتي در قبال دوستانتان اِعمال کنيد، تا مي‌توانيد ابتدا به دوستانتان محبت کنيد. نا اميد نشويم، تا مي‌توانيم محبت کنيم، تا مي‌توانيم زحمت بکشيم، دوست خوب ارزش دارد باشد.....در زندگي شاد باشيد، خيلي هوشيار باشيد، نکند دشمن به زندگي شما نفوذ کند، نکند دشمن به حريم دوستان شما نفوذ کند. تا مي‌توانيد زحمت بکشيد.

سلام عليکم
خوشحال شدم که بالاخره يه سري به وبلاگ ما زديد . تشکر .
به ياري خدا کامنت هاي معارفي خانوادگي ديگري هم در وبلاگ زيبايتان درج خواهم نمود . انصاف داشته باشيد در پست قبلي تان جواب سؤالتان را در قالب چندين کامنت دادم ولي باز هم پرسيديد جواب سؤال مرا هم بدهيد . جواب سؤالتان تماماً در کامنت ها موجود است اندکي تأمل در کامنت ها پاسخ خيلي سؤالات داده شده قبل از اينکه کسي سؤال کند .
در اين شب ها حقير را از دعاي خير خود محروم نسازيد .

سلام خانوم.

خوبي؟

خيلي خوب نوشتي

هنوز ادامه داره؟

کامنت گذاشتم که بدوني خوندمت :))

دستت درد نکنه

مطالب خوبي رو گفتي

اينجا قرار است با هم به زندگي دختران و زنان مطلقه سرک بکشيم تا هم از تجربيات آن ها براي خودمان و اطرافيان‌مان استفاده کنيم و هم براي اصلاح جامعه از بد اخلاقي ها قدمي برداريم.

و مي نويسيم از مشکلاتي که مي رود تا يک زندگي را به فروپاشي بکشاند.

پس شما هم اگر وبلاگي با همين موضوع مي شناسيد، معرفي کنيد يا از کساني که به جدايي رسيده اند يا در آستانه ي جدايي اند بنويسيد تا به جمع آوري مطلوبي برسيم.

خدايا به اميد تو و با ياد تو قدم برميداريم.

يک زماني با خودم مي گفتم چرا مردم اينقدر طلاق را بد مي دانند؟ چرا نبايد در جامعه ي ما براي طلاق، فرهنگسازي شود و هرکسي که از زندگي اش ناراضي بود بتواند راحت طلاق بگيرد. و اگر مي‌ديدم استادي يا کسي از اين نوع نگاه به طلاق انتقاد مي کرد و از آن به عنوان حق آزادي انسان دفاع مي کرد، در دل او را تحسين مي کردم. اما وقتي متأهل شدم تازه حکمت جمله ي خدا برايم روشن شد. فهميدم چرا خداوند، طلاق را مکروه ترين حلال خود مي داند. خيلي چيزها برايم روشن شد و الان به جايي رسيده ام که واقعا شنيدن واژه طلاق و حتي ديدن اين واژه، به من موج منفي شديدي مي دهد.
اما متاسفانه بايد قبول کرد که طلاق ديگر مثل زمان قديم قبح ندارد هرچند که آثار و تبعات سنگينش همچنان متوجه زنان و دختران است.
زمان قديم، براي مردها، حفظ خانواده و آبرو بيشتر معني داشت و براي همين حتي اگر با زن‌شان مشکل داشتند با او مي‌ساختند.
آن زمان، پسر خيلي زود شريک پدرش در نان آوري خانه مي شد و پيش از آنکه ازدواج کند، راه و رسم زندگي را مي آموخت. براي اداره زندگي اش، هيچ کاري را عار نميدانست. مي چسبيد به کار و زندگي و اين بود که ديگر وقت سر و گوش جنباندن به هرکاري را نداشت. عزيز دردانه بار نمي آمد که با سرد و گرم روزگار، قيد زن و زندگي اش را بزند.


اما امروز، چه؟!

سلام عليکم و رحمة الله . . .

خوشحال ميشم پيش منم بيايي.

اين صحبت هايي که از آقاي بهجت نقل مي شه کمي مشکوک به نظر مي ريسه چون کساني که با امام زمان ارتباط داره معمولا بعد از مرگشون افشا مي شه

شايد منظور اين هست کسي که به وجود آن امام معتقد است اينه که او را مي بيند

خيلي دعام کن.