چند نفرتان صبح گاهان از خواب مي پريد و امام را جستجو مي کنيد ، قبل از اين که به ياد نماز باشيد ؟ چند نفرتان در خلال روز به جستجوي امام هستيد ، تا او را بيابيد و از او حرف شنوي داشته باشيد ؟ شايد بگوئيد اگر جستجو کنيم مگر پيدا مي کنيم !؟ يک عمر اين چنين زندگي کردن و چشم انتظار بودن ، ارزش دارد ، خيلي قيمت دارد . به هر محله اي که مي رويد ، به هر جائي که مي رويد ، دنبال اين موضوع باشيد . دوستاني که ازدواج مي کنند ، مراسم مي گيرند . مثلاً ، از محضر عقد در مي آيند ، يا قبل از اين که ازمجلس عروسي در بيايند ، به ايشان مي گويم که ؛ فلاني ! با خانمت سوار ماشين بشويد ، از اين ابتدا به نيت جستجوي امام زمان ، زندگيتان را شروع کنيد . چند خيابان به جستجوي امام برويد و بعد اگر خواستيد مسيرتان را کج کنيد به سمت منزلتان ، چند خيابان به جستجوي امام زمان برويد . خيلي زيباست ، آدم زندگي مشترکش را با جستجوي مولايش شروع کند ، همسرش را همسفر خودش بداند ، به او به ديده همسفر نگاه کند ، دستش را بگيرد ، بگويد که ؛ بيا برويم ، بيا برويم نکند که جا بماني ، بيا برويم ، امام ما را صدا مي کند ، بلند شويم به دنبالش بگرديم . يعقوب (ع) به فرزندانش را مي گويد : " يا بَنِي اِذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَ اَخِيه وَ لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوحِ الله" . فرزندان من ! بلند شويد ، دنبال يوسف و برادرش بگرديد و در اين راه از رحمت خدا مأيوس نشويد ، خانواده وقتي مي شنوند چه مي گويند ؟ " تَاللهِ اِنَّکَ لَفِي ضَلالِکَ الْقَديم" . يعقوب ! تو مدتهاست که در گمراهي هستي.....